خانم ها اکثرا پرحرفند و وقتی جایی جمع می شوند دوست دارند صحبت کنند و با حرفاشون مورد توجه واقع شوند! اما گاهی این صحبت، رنگ و بوی گناه به خود میگیرد. چطور؟! با غیبت کردن!

استاد عزیزی میفرمود: ما در این دنیا چه کسانی را بیشتر از همه دوست داریم؟ پدر و مادرمان!! آیا ما حاضر میشویم در قیامت از اعمال نیکمان به پدر و مادرمان بدهیم؟؟؟؟ نه چون خودمان به شدت به آنها نیاز داریم!! پس چرا کاری می کنیم در قیامت از اعمال خوب ما به کسانی بدهند که از آنها خوشمان نمی آید؟؟!!

در قرآن آمده که ایحب احدکم ان یاکل لحم اخیه میتا « آیا دوست دارید گوشت برادر خود را که مرده باشد بخورید؟» غیبت تشبیه شده به خوردن گوشت مرده! مرده روح نداره از خودش دفاع کنه! غیبت کردن، ریختن آبروی کسی هست که قابل جبران نیست! همونطور که اگه گوشت مرده کنده بشه دیگه نمیشه چسبوند سرجاش!

حدیث قدسی داریم که « غیبت کننده اگر توبه کند آخرین شخضی است که وارد بهشت میشود و اگر توبه نکند اولین کسی است که وارد جهنم می شود!»

گناه غیبت شنیدن همردیف با غیبت کردنه! پس علاوه بر اینکه خودمان باید تلاش کنیم غیبت نکنیم باید سعی کنیم وقتی کسی پیش ما غیبت کرد جلوشو بگیریم.